Sinds de uitstap van het Verenigd Koninkrijk uit de EU, zijn er heel wat nieuwe (administratieve) verplichtingen bijgekomen. Op 31 oktober van dit jaar komt er een nieuwe verplichting bij, met name ENS.

ENS of Entry Summary houdt in dat het Verenigd Koninkrijk op voorhand informatie wil ontvangen over de veiligheid en beveiliging van de goederen die het land binnenkomen. Vandaar dat ENS ook vaak wordt omschreven als ‘Safety & Security’-information.

ENS is niet nieuw. Het werd wereldwijd ingevoerd naar aanleiding van de terroristische aanslagen op de WTC-torens in New York (9/11). Zolang het Verenigd Koninkrijk deel uitmaakte van de EU en van de douane-unie was er geen sprake van ENS. Met de Brexit is daar nu verandering in gekomen. ENS zou oorspronkelijk op 1 juli 2022 worden ingevoerd, maar het werd enkele keren uitgesteld omdat de Britse douanediensten niet klaar waren met hun huiswerk. Dit is nu wel het geval. ENS wordt op 31 oktober 2024 ingevoerd.

Transporteur is verantwoordelijk

De verantwoordelijkheid voor het uitvoeren van de ENS-aangifte ligt bij de actieve bestuurder van het transportmiddel. In het geval van een begeleid transport, bijvoorbeeld via de Kanaaltunnel, ligt de verantwoordelijkheid dus bij de vervoerder. Bij onbegeleide transporten, waarbij enkel de trailer wordt overgezet, is het aan de ferrymaatschappij om de Entry Summary uit te voeren.

Ben je als vervoerder niet in de mogelijkheid om deze administratieve verplichting op jou te nemen, kan je de ENS-verplichtingen overlaten aan jouw klant, een andere partij uit de supply chain of aan een douane-agent. Neem hiervoor tijdig contact op met alle betrokken partijen.

Aangezien de Britse douane geen online registratieformulier ter beschikking stelt voor de ENS-aangifte, zal de aangifte in de praktijk via een Britse dienstverlener moeten gebeuren. Wie als transporteur niet over een agent of een vestiging in het Verenigd Koninkrijk beschikt, kan dus best zo snel mogelijk contact opnemen met zijn douanevertegenwoordiger.

In het geval de goederen via de Kanaaltunnel worden verscheept, moet de ENS-aangifte ten laatste twee uur voor aankomst in het VK worden ingediend.

‍

In het straatbeeld zullen ze nauwelijks weggeweest zijn. Neen, ik bedoel niet de vlaggen die onze rode duivels op het EK moesten steunen, maar wel de verkiezingsaffiches. Want na de Europese, federale en gewestelijke verkiezingen mogen we met zijn allen opnieuw naar de stembus op 13 oktober. Dan stemmen we voor onze provinciale en gemeentelijke besturen.

Ik hoor je al denken. Werd in transport en logistiek niet 90% van alle beslissingen Europees genomen? Wat is dan nog de relevantie van de lokale politiek? Wel, bij TLV zien wie dat belang de jongste jaren toch weer toenemen.

Zo zal de uitstap uit dieseltrucks het snelst moeten gebeuren in steden die een zero-emissiezone zullen opleggen. Daarover onderhandelde TLV maandenlang om te komen tot een evenwichtige kaderovereenkomst voor heel Vlaanderen. Je leest er meer over in dit magazine.

Maar ook de jammer genoeg klassiek wordende tonnageverboden zijn een middel waar plaatselijke burgemeesters steeds meer naar teruggrijpen. De vrachtwagen is “enkel gevaarlijk en overbodig”. Dat we de hele economie doen draaien en zelf het slachtoffer zijn van een falende ruimtelijke ordening, dat vertelt de Vlaamse lokale politicus er liever niet bij.

TLV brengt nu al haar memorandum voor de lokale verkiezingen uit. We geven tips voor een beter goederenvervoer en zeggen ook hoe het niet moet. Alle gemeentebesturen krijgen dezer dagen een exemplaar. Ken jij een lokaal politicus? Aarzel niet en stuur haar of hem ook een exemplaar van het TLV-pamflet op! Je kan het memorandum vinden op de website van TLV

Lode Verkinderen
Directeur

De verschillende tolwegenuitbaters in Frankrijk lijken de beweging te hebben ingezet om de gigantische tolpleinen te vervangen door tolpoorten. Na de A79 wordt een nieuwe autosnelweg tot ‘flux libre’ omgebouwd.  

Deze vrije doorstroming zorgt voor minder oponthoud, een betere verkeersveiligheid en een beter klimaat. Voertuigen moeten tijdens het aanschuiven aan de péages minder stoppen en optrekken en de vrijgekomen ruimte wordt terug aan de natuur gegeven.

Op de autosnelweg tussen Parijs en Caen in Normandië, de A14 en de A13, zullen in de loop van dit jaar alle tolpleinen verdwijnen en vervangen worden door tolpoorten boven de snelweg. Voor voertuigen die met een tolbakje zijn uitgerust (vb. TLV-OBU), verandert er niets. Via de nieuwe tolpoorten worden deze automatisch uitgelezen.

Hoe het werkt?

De tolpoorten zijn uitgerust met sensoren om de voertuigcategorie te bepalen, antennes om de tolkastjes te detecteren en camera’s die foto’s nemen van de nummerplaat van de voertuigen die niet met een tolkastje zijn uitgerust.

De eerste tolpleinen zijn intussen verwijderd, met name de sites in Montesson en Chambourcy op de A14. Tegen het einde van dit jaar moeten alle tolpleinen op de A13 zijn weggewerkt, zodat het gehele traject in free flow komt.

Geen tolkastje? Online betalen binnen de 72 uur

Bestuurders van voertuigen die niet met een tolregistratietoestel zijn uitgerust, moeten ten laatste 72 uur na de passage online betalen op de website van tolweguitbater Sanef: www.sanef.com.

Bij niet-betaling binnen de 72 uur, ontvangt de houder van het voertuig (kan ook een leasingmaatschappij zijn) een uitnodiging tot betalen. Het te betalen tolbedrag wordt dan verhoogd met een boetebedrag van 90 euro.

Bij betaling binnen de 15 dagen na ontvangst van de boete, wordt het boetebedrag teruggebracht naar 10 euro. Bij betaling tussen 15 dagen en twee maanden na ontvangst van de boete, blijft het boetebedrag gehandhaafd op 90 euro.

Wie twee maanden na ontvangst van de brief van Sanef nog niet heeft betaald, zal het boetebedrag zien oplopen tot 375 euro.

Het is handig om bij de eerste betaling van een tolpassage, een account aan te maken op www.sanef.com. Op die manier word je per mail op de hoogte gebracht over recente passages.

Sanef stelt een telefoonnummer ter beschikking, waar gebruikers terecht kunnen voor bijkomende vragen: 0033 (0)9 708 08 709.

‍

Het Sociaal Fonds Transport en Logistiek (SFTL) heeft een plan om het tekort aan vrachtwagenchauffeurs in de transportsector aan te pakken. Hoewel er nog een lange weg te gaan is, zijn de eerste resultaten van de aanpak van het SFTL al zichtbaar.

In de top 10 van beroepen waar al jaren een tekort aan is, zien we dat er ongeveer 5.000 vrachtwagenchauffeurs voor de Belgische transportsector worden gezocht. Naast de beroepsfederaties voor transport en logistiek die zich inzetten voor de sector, bestaat er in België een fonds voor bestaanszekerheid dat zich onder andere engageert voor de opleiding van vrachtwagenchauffeurs en het imago van het beroep. Twee belangrijke hefbomen om deze grote uitdaging aan te pakken.

‘Avontuurlijke jobs’: een nieuwe impuls voor een beroep dat hunkert naar vrijheid  

In april 2020 lanceerde SFTL avontuurlijkejobs.be, een campagne voor het grote publiek die alle relevante informatie over het beroep van vrachtwagenchauffeur samenbrengt, om zo de vele facetten en voordelen ervan te onthullen. De campagne focust op de carrières van mensen met een passie voor dit beroep. Hun getuigenissen illustreren hoe de dierbare waarden vrijheid en veiligheid hen voor dit beroep hebben doen kiezen. En om potentiële kandidaten tot actie aan te zetten, is het principe eenvoudig en effectief: een vragenlijst om in enkele vragen te weten te komen welk traject het meest geschikt is voor toekomstige chauffeurs, een formulier om contact op te nemen en een kaart met alle potentiële werkgevers in hun omgeving. Het team van consultants van het SFTL biedt elke potentiële kandidaat persoonlijke ondersteuning op basis van zijn of haar beroepssituatie en vaardigheden.

Een grondige opleiding, partnerships en innovaties om talent te vinden en ontwikkelen

Al sinds zijn oprichting investeert het SFTL in opleidingen om bepaalde belangrijke doelgroepen voor de toekomst van de sector aan te trekken. Vandaag zijn er drie opleidingstrajecten beschikbaar om alle geïnteresseerden in het beroep te ondersteunen. Er wordt ook geïnvesteerd in de kwaliteit van de opleidingsmiddelen, vooral in scholen. Een kort overzicht:

Vrachtwagens van de nieuwste generatie en virtuele technologie voor de scholen

Twaalf secundaire scholen voor beroepsonderwijs bieden momenteel een opleiding tot vrachtwagenchauffeur aan voor leerlingen vanaf 14 jaar. Daarvoor stelt het SFTL 60 vrachtwagens ter beschikking die aan de opleiding zijn aangepast. Er doen meer dan 600 leerlingen aan mee. Het SFTL kondigt met trots de opening aan van de opleiding tot vrachtwagenchauffeur in twee nieuwe scholen, respectievelijk in Dendermonde in september 2024 en in Doornik in september 2025.

Werkzoekenden zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid van het werkveld opleiden

Het tweede vormingsdomein is de opleiding van werkzoekenden. Hiervoor werkt het SFTL samen met VDAB in Vlaanderen, Forem in Wallonië en Logisticity in Brussel. Deze samenwerking wordt operationeel gemaakt met een vloot vrachtwagens die het SFTL ter beschikking stelt en waarbij de opleidingsorganisaties voor werkzoekenden trainers met minstens vijf jaar ervaring in de sector inzet. Op die manier krijgen de kandidaten een kwalitatieve opleiding die de realiteit van het beroep zo dicht mogelijk benadert, zowel met hun trainer die alle facetten van het vak beheerst, als aan boord van een vrachtwagen van de nieuwste generatie.

Het Sociaal Fonds Transport en Logistiek ondersteunt ook bedrijven die aanwerven via de opleidingsprogramma’s IBO van VDAB, FPI van Actiris IBU van ADG en PFI van Forem. Deze programma's ondersteunen bedrijven die zich engageren om hun kandidaten gedurende een bepaalde periode op te leiden.

Partnerschappen, stimuli en individuele ondersteuning voor de omscholing van werknemers uit andere sectoren

In 2023 lanceerde het Sociaal Fonds Transport en Logistiek een nieuw opleidingstraject waarmee werknemers uit andere sectoren in de transportsector aan de slag kunnen gaan. Het opleidingsprogramma 'Future Drivers' van het SFTL betaalt hun opleiding (geschatte kosten van 7.000 euro) zodat ze hun C- en/of CE-rijbewijs kunnen halen en de vaardigheden kunnen opdoen die ze nodig hebben om in het beroep te stappen.

Het SFTL begeleidt kandidaten die eerder al een selectieprocedure hebben doorlopen op basis van hun intrinsieke motivatie en huidige functie, om er zeker van te zijn dat zij goed in de sector zullen kunnen werken. Om zoveel mogelijk potentiële kandidaten te bereiken, werkt het SFTL nauw samen met het opleidingsfonds voor uitzendkrachten Travi.

Elke potentiële kandidaat krijgt persoonlijke begeleiding door het team van het Sociaal Fonds Transport en Logistiek, op basis van zijn of haar beroepssituatie en vaardigheden. De consultants van SFTL werken op maat van elk profiel, zodat geen enkele potentiële kandidaat aan de kant van de weg blijft staan. Iedereen die dit avontuur wenst aan te gaan, kan terecht op de website avontuurlijkejobs.be.

Bron: SFTL

‍

Vlaanderen legt samen met transportsector basis vast voor regelgeving rond emissievrije levering

Op 20 juni 2024 ondertekende TLV de kaderovereenkomst ‘duurzame stedelijke logistiek’. Deze tekst legt afspraken vast tussen de Vlaamse overheid, lokale overheden en private sectoren om op termijn te komen tot een emissievrije belevering van de Vlaamse steden. Het document moet de basis vormen voor een uniforme en heldere regelgeving.

Precies om deze uniformiteit te kunnen waarborgen is TLV mee ingestapt in een intensief en constructief stakeholdertraject van zes maanden. Alleen door mee aan tafel te zitten met alle betrokken partijen, kan je als sectororganisatie druk leggen op dit dossier. Tijdens dit traject werd gesproken over vrijstellingen, individuele toelatingen, handhaving, flankerende maatregelen (waaronder subsidies voor voertuigen en laadinfrastructuur) en het ambitieniveau.

De uitkomst werd neergeschreven in een kaderovereenkomst. Hierin worden afspraken gemaakt over de flankerende maatregelen, rolverdeling en prioriteiten waarin alle partijen zich kunnen vinden. Het gaat onder meer over de integratie van ZES (zero-emissiezones voor stadslogistiek) in het mobiliteitsbeleid van steden en gemeenten én het uitwerken van regelgeving, over de implementatie van handhavingssystemen én het stimuleren van de modal shift tot monitoring en evaluatie én het aanbieden van emissievrije vervoermiddelen en laadinfrastructuur. Deelnemende steden en gemeenten moeten ook de eigen vloot emissievrij maken, laad- en tankinfrastructuur hiervoor voorzien en gunningscriteria in hun aanbestedingen opnemen die emissievrije belevering aanmoedigen.

Geen verplichte invoering

Voor TLV is het belangrijk dat er in de tekst geen sprake is van een verplichte invoering van een zogenaamde ZES. Steden en gemeenten kunnen vrijwillig zo’n ZES invoeren. Al wil Vlaanderen toch liefst dat minstens alle centrumsteden dit zouden doen. Als een stad of gemeente de intentie heeft om een ZES in te voeren, dan zal dit ten minste 18 maanden van tevoren moeten aangekondigd worden.

Voor nieuw aangekochte bestelwagens is het nu de bedoeling om vanaf 2027 emissievrij te zijn, voor alle andere bestaande voertuigen binnen die categorie is dat 2033. Voor nieuwe N2- en N3-vrachtwagens en -tractoren is het ambitieniveau 2029, voor alle bestaande voertuigen werd dat 2035. Ook voor de toegelaten euronormen van voertuigen is een ambitieniveau opgenomen in de overeenkomst. Zo werd vastgelegd dat Vlaanderen de meest vervuilende voertuigen (voertuigen ouder dan 15 jaar) uit stadskernen weert.

Voertuigen waarvoor nog geen betaalbaar zero emissie-alternatief beschikbaar is, kunnen een vrijstelling krijgen. Die geldt tot wanneer dit zero emissie-alternatief wel beschikbaar is. Om in aanmerking te komen moet een voertuig wel vermeld zijn op een limitatieve lijst. Deze lijst wordt jaarlijks geactualiseerd. De verwachting is dat deze lijst steeds korter zal worden door de technologische evolutie. Daarnaast zijn er dezelfde vrijstellingen die vandaag al gelden in lage-emissiezones. Dit is onder andere het geval voor uitzonderlijke voertuigen.

Individuele toelating

Naast de vrijstellingen, kan je in een aantal gevallen een individuele toelating kopen. Dit is onder meer het geval voor emissievrije voertuigen met een lange levertermijn. Zo kan je de continuïteit van je transporten blijven garanderen wanneer de levering van het zero-emissievoertuig op zich laat wachten. Ook voertuigen die slechts uitzonderlijk in een ZES komen, kunnen een toelating aankopen. Je kan tot 12 keer per jaar en per ZES toegang krijgen, mits betaling van een toetredingskost. Deze betalende individuele toelating kan tot 24 uur na betreding zone aangevraagd worden. Het aankopen van een individuele toelating zal per ZES-zone moeten gebeuren. Om in aanmerking te komen moet er aan bepaalde voorwaarden voldaan zijn.

Om zero-emissiezones voor stadslogistiek zo eenvoudig mogelijk in te voeren, blijkt dat een handhavingssysteem aan de hand van slimme (ANPR-)camera’s het meest geschikt is. Tegelijkertijd zijn wegcontroles het meest aangewezen om buitenlandse voertuigen te vatten.

Met deze kaderovereenkomst kan een volgende Vlaamse Regering een regelgevend kader opstellen voor emissievrije zones voor vrachtvervoer in Vlaamse steden. Wanneer de Vlaamse Regering deze stappen gezet heeft, kunnen steden en gemeenten daarmee verder aan de slag gaan en dit opnemen in hun bestuursakkoord. Vlaamse steden zullen dus zelf kunnen beslissen op welk moment ze een zero-emissiezone invoeren. Tot slot zullen de transportsector en de steden betrokken worden in het vervolgtraject via een evaluatiecommissie.

‍

TLV magazine sprak met Ben Geybels, CEO van Group-GTS

Tijdens de voorbije Transport & Logistics Awards mocht Ben Geybels namens Group-GTS  de ‘Green Truck Award’ in ontvangst nemen. De duurzaamheidsstrategie van deze onderneming gaat echter een pak verder dan investeringen in een groen wagenpark.

Interview: Jan Soenen en Shannon Van den Borre

Als we het kantoorgebouw van Group-GTS in Geel binnenwandelen, worden we niet alleen overdonderd door de hartelijke ontvangst, maar ook door de indrukwekkende collectie aan memorabilia uit de autosport, wielrennen, voetbal,… . Een ‘uit de hand gelopen passie’, zegt onze gesprekspartner. We zijn echter naar Geel afgezakt om het over die andere passie te hebben, met name het streven naar duurzaam transport.

TLV magazine: Gefeliciteerd Ben met de overwinning van Group-GTS in de categorie ‘Green Truck Award’. Wat hebben jullie de voorbije jaren gedaan om het wagenpark te verduurzamen?

Ben Geybels: De eerste stap die we gezet hebben, is ons laten omringen door externe professionele partijen. We hebben samen met ons gevoel, dit verhaal laten aftoetsen met data en op die manier een duurzaamheidsstrategie ontwikkeld.

Dit gaat niet enkel over het type brandstof maar ook over onze gebouwen, de bezettingsgraad van onze vloot tot zelf ecologisch werken met data. Eén aspect hiervan is dus alternatieve brandstoffen. Hier hebben we gekozen voor een hybride aanpak. We willen de klant namelijk een keuzepallet aanbieden. Vijf jaar geleden was dit bijvoorbeeld LNG. Vandaag hebben we zestien LNG-trucks. Als ik de tijd kon terugdraaien, had ik dit niet gedaan. Het was toen echter onmogelijk te voorspellen dat de gasprijzen zo dramatisch zouden stijgen.

Daarna zijn we gaan onderzoeken wat we konden doen met elektrische trucks in onze werking. We hebben nu onze eerste elektrische terminaltrucks van Terberg in gebruik.

En nu ligt de focus op HVO. Achttien procent van onze vloot is aan het rijden met HVO100. Dit zorgt voor een enorme CO2-reductie. Anderhalf jaar geleden hebben we getest met waterstof, maar deze technologie staat nog niet ver genoeg.

Ons keuzepallet wordt vervolledigd met ons multimodaal aanbod. Ik denk dat Group GTS daar toch een vrij unieke aanpak in heeft. We zijn zelf een middelgrote onderneming en dat geeft ons de ruimte om de strategie van onze klant te volgen. Wij zijn nog flexibel genoeg om onze eigen strategie bij te sturen naar de wensen van de klant en we reageren razendsnel.

TLV: En de klanten zijn bereid om mee te betalen voor deze duurzame aanpak?

BG: Het is een voordeel wanneer klanten bereid zijn om mee te investeren in oplossingen. Kijk bijvoorbeeld naar HVO100 en elektrische trucks: deze opties zijn momenteel duidelijk duurder dan klassieke diesel. Maar als je het klantenaandeel van LNG, elektrisch en HVO100 bij elkaar optelt, zien wij dat meer dan 20% bereid is om deze meerprijs te betalen. Bovendien merken wij dat deze klanten zo ook een langdurige samenwerking willen aangaan, mits wij blijven investeren in deze strategie. Dat is uniek, want in een traditionele sector zoals transport, evolueer je zo meer richting contractlogistiek waarbij langdurige samenwerkingen centraal staan.

Ondanks de hogere investeringen, houden wij ook een correcte marge over. Dat toont aan dat het dus zeker kan.

TLV: Group-GTS doet echter veel meer dan de vloot vergroenen… Jullie hebben zelfs een ‘Solutions & Sustainability’-afdeling binnen het bedrijf.
Vanwaar komt deze uitgesproken passie voor meer duurzaamheid?

BG: Er zijn drie belangrijke aspecten die het belang van een duurzaamheidsstrategie benadrukken. Ten eerste, laten we de wereld mooier achter voor de volgende generatie. Beter dan hoe wij hem zelf gekregen hebben. Vervolgens zie ik duurzaamheid als een nieuw businessmodel. Als laatste is er ook het wettelijk aspect. Wie niet overtuigd raakt door de eerste twee punten, zal uiteindelijk door de wetgever verplicht worden om mee te gaan in dit verhaal.

Wij zien bij onze klanten en partners al zeker een stevige mentaliteitswijziging. Je ziet wel dat er een bepaalde bedrijfsgrootte en structuur nodig is voor dergelijke investeringen. Hier maak ik me persoonlijk wel wat zorgen over collega-transporteurs. Wij proberen dan ook een brug te maken voor transporteurs die mee willen in het verhaal, maar het niet zelf kunnen. We staan open voor allerlei soorten partnerships.

We kunnen en moeten het niet allemaal alleen doen in deze wereld. Het zijn ook niet enkel de grote spelers die aan dit verhaal moeten schrijven. Ook de kmo’s moeten deze transitie inzetten.

We merken ook dat er heel wat bedrijven open staan voor overnames. Zelf zitten wij op gemiddeld één overname per jaar. Er zit natuurlijk ook wel een duidelijke strategie achter. Cultuur en added value zijn één van de belangrijkste aspecten. Verder kijken we ook nog naar geografische ligging, bestaande businessmodellen die aanvullend zijn op onze diensten, rendabiliteit enzovoort.  

De overnamegolf in de sector is gigantisch toegenomen. Waar we vroeger twee à drie relevante dossiers per jaar bekeken, krijg ik er nu evenveel per maand. Daar zijn volgens mij drie grote redenen voor. Allereerst draait het vaak om het gebrek aan opvolging. Daarnaast is de structuur van de onderneming onvoldoende om nog te voldoen aan de noden en wensen van de klanten, terwijl eigenaars en hun medewerkers heel vaak wel mensen zijn met passie en kennis van het vak. Wanneer wij een onderneming overnemen, merken wij dan ook dat zij onmiddellijk gebruik kunnen maken van onze structuur en expertise. Over de jaren heen, zijn we zo ook een kwalitatieve en oplossingsgerichte partner geworden.

Ten derde: soms krijg je een bod dat heel mooi is en dat gewoon goed voelt.

TLV: Jullie kwamen onder meer uit bij multimodale oplossingen. Wat moeten we ons daar bij voorstellen?

BG: De nabijheid van het Albertkanaal is zeker een bepalende factor. Bij de oprichting in 1983 was Group-GTS voor 100 procent een wegvervoerbedrijf. Vanaf 2016 zijn we voor een klein stuk de logistieke wereld beginnen verkennen. Op een gegeven moment is dat gegroeid tot vijftien procent van de omzet. Vandaag is 80 procent vertegenwoordigd door wegvervoer, vijftien procent logistiek (360.000 vierkante meter logistieke zone) en vijf procent multimodaal. Vijf jaar terug was dit laatste nog nul procent. Het multimodale kadert vooral in het keuzepallet waar ik het eerder over had. Wij groeien hier dus zeker in maar het is toch moeilijk om een marge te nemen op het multimodaal aanbod. Wij faciliteren dus eerder dan dat het een winstgevend model is voor Group-GTS. We zien dat procentueel zeker nog groeien maar gaan vooral stevig blijven inzetten op het vergroenen van ons wegtransport en logistiek.

We hebben zo, bijvoorbeeld, een unieke positie ingenomen in Limburg. Hier hebben we zestien hectare beschikbare grond verworven, die watergebonden is (naast het Albertkanaal). We dromen van de uitbouw van een smart logistics verhaal waar we een multimodaal platform kunnen connecteren met warehousing.

TLV: In jullie deelnamedossier is er sprake van ‘laaghangend fruit’ op het vlak van directe CO2-uitstoot?

BG: HVO100 is een directe oplossing die nu, vandaag, beschikbaar is. Hiervoor moeten we geen enkele technologie aanpassen. De aanpak van de bezettingsgraad van onze voertuigen is nog zo’n voorbeeld.

We onderscheiden ons door met onze data, tools, transportarchitectuur en expertise, de best mogelijke combinaties te maken. We combineren bijvoorbeeld met behulp van algoritmes import met export voor een hogere beladingsgraad. We spreken ook met andere transporteurs. Ik merk dat dit soms nog uit de comfortzone werken is voor sommige collega’s. Door persoonlijke gesprekken en duidelijke afspraken lukt het ons wel om vertrouwen op te bouwen.

De elektrische Terberg-terminaltrekkers zorgen ook voor reductie van onze CO2-uitstoot.

Goede huisvader

TLV: Wat zijn de verdere plannen rond elektrificatie?

BG: Vanaf het najaar is het de bedoeling om elektrische trucks te bestellen. In ons businessmodel zullen elektrische trucks in eerste instantie worden ingeschakeld voor onze containertransporten.

Wij gaan echter niet over één nacht ijs gaan. Bij dergelijke investeringen moet je als een goede huisvader te werk gaan. Wij gaan ons bevragen, testen, analyseren en resultaten afwegen. Wanneer dit plaatje klopt, gaan we investeren. Het LNG-verhaal is helaas een verlieslatend verhaal geworden, dat kan ook gebeuren, dat hoort bij ondernemerschap. Transitie kan enkel werken als je de zoveel mogelijk juiste keuzes maakt. Ondoordacht handelen is geen meerwaarde en je hebt tijd nodig om resultaten te zien. Berekeningsfouten en nalatige analyse kan het transitieproces naar duurzaam ondernemen met jaren vertragen. We zullen in geen geval onberedeneerd te werk gaan!

‍
‍Over Group-GTS

Het verhaal van Group-GTS begint in 1947 als Karel Geybels, de grootvader van Ben, van start gaat met het transport van aardappelen en steenkool. In 1983 richt Vital Geybels GTS Nv op, met focus op containertransport. Huidig CEO Ben Geybels komt in 2001 aan boord. Door verschillende acquisities en organische groei is Group-GTS ondertussen uitgegroeid tot een stevig uit de kluiten gewassen transport- en logistieke groep met vestigingen in Geel, Tessenderlo, Kallo en meerdere filialen en partnerships in Europa..

Group-GTS is met een vloot van ca. 700 vrachtwagens gespecialiseerd in containertransport, reefertransport, FTL & LTL warehousing en buitenstockage.

‍

‍